ناوی: شێخ (ربیع بن هادي بن محمد عمیر المدخلي)یە, لە هۆزی (مداخلة) یە كە بە ناوبانگە لە گەڕەكی (جازان)ی باكوری عەرەبستانی سعودیە, ئەویش یەكێكە لە عەشیرەتی (بني شبیل) لە دێی (الجرادیة) لە دایك بووە, ئەویش دێیەكی بچووكە كە ئەكەوێتە خۆرهەڵاتی شاری (صامطة)بە نزیكەی (3كم), لە كۆتای ساڵی (1351ك) لە پاش لە دایك بونی بە ساڵ و نیوێك باوكی وەفات دەكات, پاشان لای دایكی ئەمێنێتەوە و بەخێوی ئەكات، خوای گەورە ڕەحم بەدایكی بكات كە هەستا بە باشترین پەروەردەی، و فێری ڕەوشتێكی جوان و ڕاستگۆی و ئەمانەتی كرد, هەروەها فێری نوێژی كرد.
سەرەتای دەست پێكردنی خوێندەواری
كاتێك كە (شێخ) گەیشتە تەمەنی هەشت ساڵی خۆی گەیاندە بازنەی فێربوون (حلق التعلیم) لەو دێیە فێری نووسین و خوێندنەوە بوو.
لەو شێخانەی كە فێری نوسین بوو لە ژێر دەستی شێخ: (شیبان العریشي) هەروەها (القاچی احمد بن محمد جابر المدخلي), هەروەها لە ژێر دەستی شێخی سێیەم (محمد بن حسین مكي) لە شاری (صبیا‌ء), هەروەها قورئانی خوێند لە سەر دەستی شێخ: (محمد بن محمد جابر المدخلي), هەروەها (توحید و تجوید) یشی خوێند لای, پاشان لە قوتابخانەی (السلفي) وانەی خوێند لەشاری (صامطة)
لەوانەی كە وانەی لایان خوێند (الشیخ العالم الفقیە : ناصرخلوفة طیاش مباركي)(رەحمەتی خوای لێ بێت) زانای بە ناوبانگ و گەورەی قوتابی شێخ: (القرعاوي) بووە (رەحمەتی خوای لێ بێت) هەروەها وانەی (بلوغ المرام) و (نزهە النضر) ی (ابن حجر) ی لای خوێند, پاشان خۆی گەیاند بە پەیمانگای زانستی (المعهد العلمي) لە (صامطة), و وانەی لای چە ند شێێخێك خوێند لەوانە شێخ: (حافظ بن احمد الحكمي) زانای بەناوبانگ (ڕەحمەتی خوای لێ بێت), هەروەها وانەی خوێند لای براكەی شیخ: (محمد بن احمد الحكمي), هەروەها وانەی خوێند لە ژێر دەستی شیخ: (العلامە المحدث أحمد بن یحیی النجمي) (خوای گەورە بیپارێزێت), هەروەها وانەی عەقیدەی خوێند لای الشیخ العلامە الدكتور:( محمد أمان بن علی الجامی) (ڕەحمەتی خوای لێ بێت), هەروەها وانەی (فقهی – زاد المستنقع) ی خوێند لای الشیخ الفقیە: ( محمد صغیر خمیسی), هەروەها لای چەند شێخێكی تر وانەی (زماني عربی و أدب و بلاعةو عروض) ی خوێند, وە لە كۆتایی ساڵی (1380ك) پەیمانگای زانستی (المعهد العلمي) لە شاری (صامطة) تەواو كرد و لە ساڵی (1381ك) خۆی گەیاند بە كۆلێژی شەریعە لە (ریاض) و چەند مانگێك بەردەوام بوو, پاشان زانكۆی ئیسلامی كرایەوە لە (مدینة) و خۆی گەیاند پێی و چوار ساڵ خوێندی و پاشان لە ساڵی (1384) تەواوی كرد بە ڕێژەی نایاب (بتقدیر ممتاز) .